Een repliek op een repliek

Muurschildering in het Rijksmuseum te Amsterdam - "Vaderlandsliefde", door Georg Sturm

Afgelopen zaterdag verscheen er op de webstek Reactionair.nl een direct antwoord op mijn artikel van negen januari, getiteld Is conservatieve samenwerking met moslims onwenselijk? - Een reactie op 'tegen een politiek verbond met moslims', geschreven door de bekeerling Dennis Honing. Ik heb dit stuk met aandacht gelezen, en het doet mij goed om te zien dat de mensen die pleiten voor een conservatieve alliantie de moeite nemen om in te gaan op mijn kritieken. Toch merk ik dat de 'weerlegging' van mijn betoog nog altijd op veel plekken de plank misslaat, en daarom hoop ik in dit derde en voorlopig laatste artikel van mijn kant enkele dingen te verduidelijken.

Allereerst iets over de gebruikte categorieën. Bij Reactionair.nl houden ze er schijnbaar van om het onderscheid tussen Uitheemsen en Autochtonen te formuleren als 'Uitheems' en 'Germaans'. Dit is echter geen accurate weergave van wat ik in mijn artikel stelde, namelijk dat ik pleit voor een Nederlands (d.w.z. autochtoon) Nederland. Door de term 'germanen' of 'blanken' te gebruiken impliceert dhr. Honing dat het mij erom gaat een of ander 'huwhite' ras te beschermen à la de Amerikaanse alt-right van zes jaar geleden, terwijl dat een onzinnig idee is. Immers, niet alle Germanen zijn Nederlanders. Hiermee verdraait hij (al dan niet) bewust mijn standpunt. Door vervolgens ook nog te insinueren dat de enige mogelijke 'oplossing' naast samenwerking met moslims, enkel het 'negeren' of de 'eliminatie' van moslims in dit land is (Direct citaat: "Ga je die elimineren zoals de nationaal socialisten?"), doet mij sterk vermoeden dat het Dennis er niet zozeer om gaat een oprechte intellectuele dialoog aan te gaan, maar dat hij er vooral op uit is om de weerstand tegen een conservatieve alliantie bewust in een kwaad daglicht te zetten, waarmee hij voorbijgaat aan de legitieme bezwaren die ik en veel anderen hebben tegen een dergelijk verbond. Dit wat betreft de persoonlijke insteek van mijn kant, maar hiermee is voor mij voor een groot deel de toon gezet wat betreft de intellectuele dialoog tussen de voor- en tegenstanders van een conservatieve alliantie. Je bent medestander van de C.A., of je bent een Hitlerist. 

Aangezien Dennis in zijn repliek vraagt om een duidelijke oplossing, kan ik hier kort op in gaan. De oplossing voor multicul, is de verwijdering van multicul. Dat wil zeggen, de Nederlandse overheid bestaat in de eerste plaats om de belangen van de autochtone Nederlander te beschermen en heeft geen verplichting om te zorgen voor vreemdelingen die hier in beginsel enkel toevallig woonachtig zijn. Dat wil zeggen, voor de Nederlandse staat moet de Nederlandse natie vooropstaan. Voor de vreemdelingen die hier vrede mee hebben kan er een regeling getroffen worden. De mensen die hier geen vrede mee hebben staat het vrij om te vertrekken, al dan niet met behulp van financiële prikkels.

Dat over het eerste deel van dhr. Honings artikel. Na deze verzameling verwijten schakelt hij over naar het pleiten voor een Nederlandse vorm van het Ottomaanse millet systeem. Iets dat compleet van de zotten is. Waar Dennis in feite om vraagt, is dat wij het als Nederlandse nationalisten toestaan dat de islam zich institutioneel verankert in Nederland. Dat dit de insteek is, blijkt wat mij betreft het helderst in Honings eigen woorden: "Je ziet volkeren graag geïslamiseerd maar niet geëlimineerd." Dit is lariekoek. Het is als uitgangspunt compleet onacceptabel voor iedereen die ook maar een beetje gelooft in de Nederlandse natie danwel het nationalisme überhaupt. Mocht zo'n systeem toepassing vinden, is het niet alleen zo dat multiculturalisme geïnstitutionaliseerd wordt in Nederland. Sterker nog, het idee van Nederland als staat verwaterd dan tot op het punt dat het niks anders is dan een 'idee', dat enkel verbonden is door 'gedeelde normen en waarden'. Het enige verschil met de huidige demoliberale post-nationale staat is dat die waarden dan 'conservatief' zouden zijn, wat dat ook in mag houden. Wederom hangt Honing hier een verhaal op over 'Germanen' die een 'native stam' zouden vormen in een pluriforme (en dus multi-etnische) Nederlandse staat, maar zo'n maatschappelijk model is iets waar Nederlanders überhaupt geen belang bij hebben, aangezien wij het schijnbaar maar moeten toestaan dat de islam zich in ons maatschappelijke wezen wurmt terwijl zij hier, zoals ik in eerdere artikelen al stelde, überhaupt niet thuishoort. Het kan niet zo zijn, dat we enerzijds een liberaal multiculturalisme verwerpen terwijl we een 'conservatief' multicultureel Nederland omarmen. "Nederland als paraplu" is geen optie. "Nederland als huis voor allen" is dat ook niet. Nederland is voor de Nederlanders, dát is het fundamentele uitgangspunt. 

Dat brengt mij op een ander punt: wij streven niet dezelfde waarden na. Christelijke waarden en die van de Islam zijn manifest verschillend. Dat Christenen en moslims beide geloven in een sterke gezinsstructuur is een oppervlakkige observatie, wanneer we in het achterhoofd houden dat zo goed als elke cultuur daar veel waarde aan hechtte, voor de overname van het modernisme en liberalisme in het westen, na de jaren zestig van de vorige eeuw. Wanneer voorstanders van een samenwerkingsverbond een beroep doen op dingen als familie of traditie (waarbij overigens niet op de specifieke onderdelen in wordt gegaan), is dat in mijn ogen een zwaktebod. De enkele tientallen bekeerlingen die Honing vervolgens noemt vind ik overigens ook behoorlijk zwak, vooral wanneer hijzelf even eerder nog de rond de driehonderd Syriëgangers uit Nederland als groep 'verwaarloosbaar' noemt, aangezien er in totaal een miljoen moslims in Nederland verblijven. Vervolgens komen met een enkeling als Jan Janszoon is op zijn minst een slap punt. De Islam is absoluut niet inheems aan Nederland. (Over zwakke argumentatie gesproken, het gelijkstellen van 'Liever Turks dan Paaps' aan 'Liever moslim dan Katholiek' is klinkklare onzin, maar dat terzijde.) Nogmaals, wanneer de prijs van een alliantie is dat wij als Nederlanders ons alleenrecht op dit land moeten opgeven, is dat onacceptabel voor alle nationalisten met principes.

De kern van de zaak is dan ook uiteindelijk dit: ik ben een nationalist, en veel van de mensen die het met mij eens zijn ook. Wij kunnen simpelweg niet akkoord gaan met het idee dat wij ons thuisland moeten delen met vreemdelingen die hierheen zijn gehaald door een corrupt systeem, en vervolgens ook nog eens moeten toelaten dat de positie van deze vreemdelingen institutioneel verankerd raakt in een land waar zij niet thuishoren. Laat de moslim zijn geloof belijden, laat hem hier wonen, misschien voor meerdere generaties. Maar een vreemdeling blijft hij altijd. Wat mij betreft mag de gedeelde afkeer over homofiele propaganda en transgenderisme er zijn, maar dat staat compleet los van het feit dat we te maken hebben met grote populaties mensen die simpelweg niet thuishoren in Nederland. De Conservatieve Alliantie eist dat wij toegeven dat deze mensen om een of andere reden het recht hebben om in een land te verblijven waar zij niks te zoeken hebben. Zodoende komen we dus uit op wat in feite de kern is van het bezwaar tegen een politiek verbond met moslims. Men vraagt van rechtse, nationalistische Nederlanders dat ze in zee gaan met het universele conservatisme in tegenstelling tot het globalistische liberalisme - in de praktijk één pot nat als het op omvolking aankomt, wat de meest existentiële kwestie is waar wij als volk mee te maken hebben. Het is een goedkope Europese tegenhanger van de (van zichzelf ook al slappe) houding van Nick Fuentes met zijn 'based latino tradcath immigranten': De gebaseerde uitheemse moslim. Ik verwerp het categorisch, en iedereen met ook maar een grammetje plichtsbesef zou hetzelfde moeten doen.

Inmiddels heb ik nu min of meer wel 'mijn zegje gedaan' wat betreft de discussie tussen 'puur' Nederlands nationalisme en een conservatieve alliantie. Uiteindelijk is de kern van het bezwaar tegen een alliantie simpelweg dat de C.A. van ons vraagt het idee op te geven dat Nederland voor de Nederlanders is, en dat is iets waar ik mij nooit mee zal kunnen verzoenen. Dit is een fundamenteel meningsverschil en een punt dat niet ter discussie gesteld kan worden. Het laat mij koud dat er politieke opportunisten bestaan die liever hun nationalistische principes verwerpen voor een instabiel verbond met een doelgroep die hoogstwaarschijnlijk überhaupt niet zit te wachten op een stel bekeerlingen en nationalisten die graag de dienst uit zouden komen maken binnen hun gemeenschap. Nee, beter is het om vast te blijven houden aan onze principes. Dit omdat er al zo veel gesloopt is de afgelopen decennia. Onze leefwereld is zo goed als afgebroken. Daarom hebben wij de morele plicht om tot het einde toe vast te houden aan onze natie. 

"De nationalist heeft tot plicht zich tot het uiterste te verzetten tegen de afbraak der volksgemeenschap, tegen vervalsverschijnselen, tegen ontwaardingen. Hij kan noch mag de vrijheid te schande laten worden in bandeloosheid en tuchtloosheid. In de grauwheid van een naamloos kollektivisme, in de eroplosleving van een verziekt liberalisme, met welke andere woorden dit laatste zich ook vandaag wil tooien of vermommen."
- Karel Dillen, 1973